Jak zaksięgować ulepszenie w obcych środkach trwałych postawionych w stan likwidacji

Środek trwały w formie „ulepszenia obcego środka trwałego” może być przeznaczony do likwidacji. Postawienie takiego środka trwałego w stan likwidacji wymaga podjęcia udokumentowanej decyzji o jego wycofaniu z użytkowania oraz zaprzestania jego ujmowania w ewidencji księgowej.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 15 lit. c ustawy o rachunkowości, ulepszenia w obcych środkach trwałych(użytkowanych na podstawie umowy najmu, dzierżawy, czy leasingu operacyjnego) zaliczane są do środków trwałych. Zgodnie z krajowym standardem rachunkowości nr 11 „Środki trwałe”, wydatki poniesione na ulepszenie obcego środka trwałego stanowią odrębny obiekt środków trwałych jako „ulepszenie obcego środka trwałego” (Wn konto „Środki trwałe w budowie”; Ma różne konta zespołów 1, 2, 3 (np. konto „Rachunki bankowe”; konto „Pozostałe rozrachunki”; konto „Rozliczenie zakupu”) oraz Wn konto „Środki trwałe”; Ma konto „Środki trwałe w budowie”), pod warunkiem jednak, że przedsiębiorstwo sprawuje nad nim kontrolę.

Ulepszenie

Za ulepszenie obcego środka trwałego uznaje się również nakłady poniesione przez posiadacza samoistnego, pod warunkiem, że spełniają definicję ulepszenia, a nie remontu, czy bieżącej konserwacji. Po uzyskaniu prawa własności, dotychczasowy posiadacz samoistny ustala wartość początkową tego środka trwałego w wysokości sumy ceny jego nabycia i nieumorzonej części uprzednio poniesionych kosztów ulepszenia. Części zakupione w celu wykorzystania do ulepszenia obcego środka trwałego są – co do zasady – uznawane za składnik aktywów obrotowych (zapasów, np. materiałów).

Wartość części zużytych w ramach ulepszenia obcego środka...